Böylesine uzun süredir beklediğim, beklenen bir albümü direkt dinlediğim gibi incelemek istemediğimden birkaç kere daha dinleyip albümün kafamda iyice demlenmesini bekledim.
21 Savage ve Metro Boomin‘i belki de bugün oldukları kişi yapan Savage Mode albümünün ikincisini 4 sene sonra dinleme fırsatı bulduk. Albümün birincisinde sadece Future düeti bulunurken; bu sefer Drake, Young Thug ve Young Nudy albümde bulunan isimler.
Öncelikle genel olarak Türkiye’de ve yurtdışında albümle alakalı yapılan genel eleştirilere kendi penceremden bakmak isterim. Metro Boomin genel olarak beğenilmiş gördüğüm kadarıyla ancak 21 Savage’ın ilk albüm kadar “vahşi” olmadığı gibi bir eleştiri var. Arkadaşlar böyle düşünüyorsunuzdur belki diye belirtmek istiyorum, aradan 4 sene geçti ve bu adam şu anda 2 çocuk babası.
Savage Mode’un ilk çıktığı zamanlar 21, birkaç sene öncesine kadar gerçek anlamda çete savaşlarının içinde bulunan ve birçok yakın arkadaşını kaybetmiş biriydi. Kendisi de vurulmuş ve ölüm ile burun buruna gelmişti. Yani bir yerde ölmemek için rap müziğe başlamış da denebilir. Üzerinde atlet, elinde AK47 klip çeken biriydi zaten. O kişiyle, bugünkünün aynı olmasını beklemek mantıksız zaten.
YENİ ÇIKANLAR yazısında da dediğim gibi ben şöyle bir albüm bekliyordum: “X ve No Heart gibi bir şarkı olmaz ama genel olarak daha iyi bir albüm olur.” Bana kalırsa öyle de oldu. Morgan Freeman inanılmaz yakışmış bence. Çok uzatılmadığı taktirde böyle bir anlatıcı kullanmak, albümleri derinleştirebiliyor bence. Morgan Freeman gibi bir ismi kullanmak da işi bir üst seviyeye çekmiş.
Metro Boomin, Metro Boomin, Metro Boomin! Albümün prodüksiyonun neredeyse tamamını ele alan Metro, bir kez daha neden şu anda zirvede olduğunu ispatlamış bana kalırsa. Vokalde yer alan sanatçıyla yarışabilecek ender prodüktörlerden. Özellikle Rich Nigga Shit, Many Men ve Steppin On Niggas altyapı anlamında favorilerim oldu.
21’a gelirsek; dediğim gibi benim albüm öncesi Savage Mode dönemi kadar vahşi bir 21 beklentim yoktu. Belki de bu yüzden dinlerken kulağıma kötü gelmedi. Bazı yerlerde ad-lib’leri abarttığını düşünüyorum yalnız. Gereksiz kullandığı yerler var. Bir de Mr. Right Now şarkısındaki gibi müzikal flow’ların daha fazla olmasını isterdim, yakışmış çünkü. Ben dediğim gibi genel albüm olarak Savage Mode’un üzerine koyuyorum Savage Mode II‘yi. Ama mesela Without Warning‘teki 21 daha iyiydi, onu da söylemem lazım.
Düet performanslarını da değerlendirelim. Drake ve 21 Savage’in uyumunu beğeniyorum. Daha önceki şarkıları Sneakin’ gayet iyi parçaydı ve çıkmayan ama malum ortamlarda bulunan Issa şarkısı da keza iyiydi. Burada çok beğenmedim Drake’i. 21 Savage’in müzikal nakaratından sonra Drake’i de o şekilde beklerdim, hatta “tam Drake’lik flow” demiştim henüz o girmeden. Young Thug çok iyiydi, albümdeki en iyi düet performansı bence. Zaten o şarkı da albümde en sevdiğim şarkılardan oldu. Young Nudy’e gelirsek, zaten 21 Savage ile hayatları boyunca düet yapacaklardır. Kuzen olduklarını belirteyim bilmeyenler için. Snitches & Rats isimli şarkılarının konsepti güzel, öncesindeki Interlude ile beraber.
Snitch, gammaz anlamına geliyor bildiğiniz gibi. Rat de onun biraz daha kötüsü olarak açıklanabilir, tam olarak Türkçe’ye çevirmek zor. Bu şarkının 6ix9ine için yazıldığını düşündü çoğu kişi ama 21 Savage, sadece ona özel bir şarkı olmadığını ve genel olarak gammazlar için yazdığını belirtti.
Özetlemek gerekirse; 21 Savage ve Metro Boomin benim beklentilerimi karşıladı. Beklediğime değdi diyebilirim. Gayet iyi altyapılar, 21’ın ara ara da olsa farklı flow’ları, ona has konulardan bahsetmesi ve yerinde kullanılan düet tercihleri ile bu yılın iyi albümlerinden olduğunu düşünüyorum.
