Geçtiğimiz haftanın öne çıkan işlerinden biri de UZI’nin solo debut albümü Kan idi. Sayfaya gelen bazı mesaj ve yorumlar sonrası bu kavramları dahi açıklamamız gerekiyor diye hissettim. Solo albüm, sanatçının başrolde tek başına olduğu albümlerdir. Tabii ki düetler olacaktır ancak albüm isminde tek isim yazar. Mesela UZI özelinde Murda ile GNG adı altında yaptıkları Output Nr.1 debut sayılabilir ancak o solo değildi. Daha önce Favela olduğu için debut albüm yazmamızı eleştirenler olmuştu. Favela bir albüm değil, EP. MOB ve UZI de zaten Favela’yı EP olarak adlandırmıştı, Spotify’da veya başka bir yerde girip kontrol edebilirsiniz.
Bu düzeltmeleri yaptıktan sonra UZI’nin debut solo albümü Kan‘ı değerlendirmeye geçebiliriz. Şarkı sayısının az olduğu birçok albümde yaptığım gibi şarkı şarkı inceleyip daha sonra genel bir toparlama yapacağım.
Makina
UZI’nin yaklaşık 3 ay önce yayınlanan ve hem Spotify hem de YouTube’da 16 milyon dinlenmeyi geçmiş hit şarkısı Makina, Kan albümünün de giriş parçası olarak tercih edilmiş tracklist oluştulurken. Bence çok mantıklı bir hamle. Birçok insanın ve özellikle bu albüme göz atacak birçok insanın hâli hazırda benimsedikleri bir şarkıyla albüme başlamaları girecekleri ruh hali açısından gerçekten iyi hamle. Kendi açımdan; Makina’ya başta çok ısınamamıştım ancak dinledikçe alıştığımı söylemem lazım. Hala şarkıdaki back vokaller ve Makina kelimesinin telaffuzu yer yer rahatsız edebiliyor beni. Yine de hakkını vermek lazım, UZI’nin kariyer şarkısı oldu bile çoktan. Dakika 2’den sonra beat’in yavaşladığı ve daha sonra şarkının yükseldiği yer bence en iyi kısım. Son olarak; UZI’nin en iyi şarkısı bana göre hâlâ Hızlı Sokaklar.
Umrumda Değil
Makina sonrası gelen şarkı Umrumda Değil, UZI ve MOB ekibi tarafından yine bir çıkış parçası olarak tercih edilmiş. Makina’nın aksine bu şarkıda back vokalleri çok beğendim. Bazı lirikler biraz cringe olsa da Segah’ın altyapıda yaptığı şov üzerine UZI gayet güzel oturtmuş okuyuşunu. Segah’ın son dönemde yaptığı işleri instrumental olarak açıp sabaha kadar dinlersiniz, öyle başarılı.
NOT: Samra konusu çok konuşuluyor, ona da yer vermek lazım. Şarkı, gerçekten de Samra’nın 24 Stunden şarkısının flow’una ve özellikle klip konseptine epey benziyor.
Gecenin İçine Gir (feat. Mavi)
Altyapısında enteresan şekilde Cem Adrian’ın yer alan bu şarkıda MOB Entertainment’ın eski sanatçısı Mavi de UZI’ye eşlik ediyor. Cem Adrian için enteresan dedim çünkü hem bu kadar temiz bir altyapı çıkartabileceğini düşünmüyor, vokal olarak da bekliyordum albümde. Bu şarkıda UZI’den çok Mavi’nin nakaratı yakaladı beni. Kullandıkları efekt çok yakışmış Mavi’nin sesine. Bu işlerle öne çıktı zaten şu ana kadar, iyi de yapıyor devam etsin.
Mahalle (feat. Eko Fresh)
Segah, harika bir atmosfer oluşturmuş yine. UZI’nin de girişiyle şarkının başından itibaren bu atmosfere giriyorsunuz. Sanırım “Sakın kilomu tartma girmeyeceksen altıma. Bi’ ton cahil kardeşim var, gidersin göt altına.” line’ları dışında UZI’nin verse’ünden şikayetçi olacağım bir kısım yok. Nakarat da gayet iyi ve hatta albümün en temiz nakaratlarından. Sonrasında gelen Eko Fresh verse’ü ise albümdeki en büyük hayal kırıklığı olabilir. Gerçi Krvn şarkısı var, şimdi de ona geliyoruz.
Krvn
Bu şarkıyı neden yaptılar gerçekten anlamakta zorluk çekiyorum. Araba tayfa için bulunmaz bir nimet farkındayım ama albüme olan saygıyı epey düşürdü aynı zamanda da. Bir tarafta da Makina dışında şu anda albümün en çok dinlenen şarkısı yanlış bilmiyorsam. Ancak dediğim gibi sırf bu şarkı olduğu için albümü dinlemeyecek insanların sayısı da fazla olacaktır. Ses kalitesi de düşük, demo gibi resmen. Diğer şarkılarının arasında gereksiz şekilde sırıtıyor ve bütünlüğü bozuyor bence.
Vur
Krvn faciası sonra Vur’da da Segah’ın şovu devam ediyor. Bir kez daha yaratılan atmosfer süper bence. Sakin bir altyapı, görece sakin bir UZI ancak sert ve empati kurulabilecek sözler.
Davetiye (feat. Critical)
Critical’ın adını gördüğüm an bu şarkının sert olacağını biliyordum ve öyle de oldu. Albümün en upbeat şarkısı belki de. Critical son dönemdeki yükselişini devam ettirirken, UZI de ona ayak uyduruyor. Bence Critical, UZI’nin önüne dahi geçmiş çünkü onun verse’e girdiği kısım gerçek anlamda insanı gaza getirten cinsten. 2 ismin de nakaratı dönüşümlü okuması da şarkıya ayrı bir hava katmış diye düşünüyorum.
Elhamdulillah (feat. Stap)
UZI, albüme konuk olacak isimleri çok iyi seçmiş gerçekten. Her bir sanatçıdan ayrı bir lezzet çıkartmayı da başarmış ve albüme renk katmış bu da. Stap, son birkaç senenin en farklı isimlerden. Her yaptığını merakla açıyorum. Bu kadar övdükten sonra biraz dengeleyeceğim çünkü şarkı çok kötü olmamakla beraber albümün sönük kalan işlerinden bence. Nakarat dışında altyapı da beat de bana basit geldi açıkçası. UZI’nin de verse’ten bridge’e geçişi biraz yumuşatılabilirmiş.
Outro
Outro da albümün en takdir edilesi işlerinden. Girişteki skit zaten süper, altyapıda Aksan’ın yani UZI’nin en yakın arkadaşlarından birinin olmasıyla daha da anlamlanıyor. Daha sonra kısık sesle giren UZI özellikle “Artık hepsi hatıra, o pislik dolu betonlar. O sidik dolu şişeler ve kan kokulu ghetto’lar.” ve benzeri sözleri daha da etkili kılıyor. Verse sonrası şarkının çıkış kısmısı da epey başarılı. Modd’un 30 şarkısı ile bu outro kapışır son dönemin en başarılı albüm çıkışı için.
Prodüksiyon
Segah öyle bir iş çıkarmış ki ortaya, prodüksiyon için ayrı bir başlık açamadan yapamadım. Albümün 10 şarkılık prodüksiyon dağılımı şu şekilde: 6 Segah, 1 Akdo, 1 Cem Adrian, 1 Uğur Öztürk ve 1 Aksan. Bu altyapılardan bence Akdo’nun Makina’ya yaptığı çok uçup kaçmıyor. Uğur Öztürk’ün Elhamdulillah’a yaptığı da keza sıradan bir beat. Geriye kalan şarkılardan Krvn’ı çıkarırsak oldukça başarılı bir prodüksiyon var ama Segah’a ayrı bir parantez açmak istiyorum ben.
İlk kez Tepki’nin Ne Denli şarkısıyla radarıma giren Segah, o günden bu yana kendisini oldukça geliştirerek geldi. Kendi jenerasyonunda kesinlikle en deneysel ve en başarılı işler onun elinden çıkıyor. Son dönemde farklı janralara da evrilen Segah’ın Kleo ile ortak çıkaracağı elektronik sound’lara yakın albümünü de epey merakla bekliyorum. Neler yapabileceğini de aslında son dönemde Umrumda Değil, Özgür gibi şarkılarda gösterdi.
Genel Albüm Değerlendirmesi
Albümü toparlayacak olursam; Krvn, yer yer cringe söz yazımı ve her ne kadar bu konuda başarılı olsa da aynı konunun üzerinde (mahalle sorunları) biraz fazla dönmesi dışında çok da eksiği olmayan bir debut albüm olarak görülebilir. UZI için mahalle ve orada büyüyen birinin sorunları şimdiye kadar ana konu oldu hep ve bu albüm ile belki de kendisinden bu konudaki en başarılı şarkıları dinledik ancak kariyerinin bundan sonraki evresinde artık yavaş yavaş farklı konulara da girmesi gerektiğini düşünüyorum. Bu albüm özelinde bir eksi olarak görsem de çok fazla eleştirmiyorum ancak sonrası için eklemek istedim. Motive ile ortak şekilde hazırladıkları MORTAL KOMBAT isimli albüm gelecek sanırsam sırada. Orada umarım daha farklı konular da vardır.
Albüm özellikle Umrumda Değil, Nedenini Sorma, Mahalle, Vur ve Davetiye şarkılarla epey yakaladı beni. Krvn şarkısı albüm öncesi YouTube’da dönüyordu sızmış şekilde. Dinlemiş ve albüm için beklentilerimi çok düşürmüştüm. Albümden aldığım ise çok daha fazlası oldu.
UZI için de kariyeri adına çok önemli bir proje oldu şimdiden. Listelerde oldukça iyi gidiyor albüm gördüğüm kadarıyla. Aldığı bu ivmeyi sürdürmeyi başarırsa çok daha iyi yerlere gelecektir. UZI’nin 2018’de yayınlanan Semt Çocukları şarkısından 3 yılda geldiği yer de takdire şayan bana kalırsa. Böyle bakınca bile gayet başarılı bir albüm diyebilirim.
