NR1 Müzik Ödülleri, En İyi Rap Şarkı dalında Reynmen’in Leila şarkısını aday göstermiş. Bu kategori dışındaki dallarda da fiyasko seçimler görmek mümkün. Reynmen’in, bu haberi Instagram’da paylaşan bir sayfanın altına “rap şarkısı mı? ?” yazarak sergilediği duruş ise tebrik edilesi.
Bu olaydan yola çıkarak, başlıktaki konuyu anlatmak istiyorum sizlere. Hip-hop kültürünün içindeki bazı insanlar, sırf isimlerinden ve büyüklüklerinden dolayı böyle platformlara prim veriyor ve bu büyük bir yanlış. Biz ve bizim gibi hip-hop ekseninde kurulan platformların desteklenip büyütülmesi ve böyle platformlardan hiçbir medet umulmaması gerekiyor. Ancak takipçisi sayılarımız ve ulaştığımız insan sayısının az olmasından ötürü zaman zaman ciddiye alınmadığımız, mail’lerimize dönüş alamadığımız bir camiada, daha düne kadar ödüllerinde rap ile ilgili bir dal bile olmayan ve bugün hangi şarkının rap olduğunu bile bilmeyen böyle çıkarcı platformlar sırf büyüklüklerinden ötürü ciddiye alınıyor. Hip-hop kültürü tam tersine her zaman bu durumların karşısında yer almalıdır. Rap müzik şu anda Türkiye’de zirvede ve bu başarıdan nemalanmaya çalışan kurumların ödüllerine ya da takdirine ihtiyacı yok. Eskiden şarkıların içindeki rap bölümlerini keserken şimdi rap’e özel kanal kuran radyolara ihtiyacı olmadığı gibi.
Örneklendirmek açısından, isim vermeyerek yakın zamanlarda başımızdan geçen bir hikaye anlatacağım. Bir rapçi, gerçekten vizyoner bir proje ortaya çıkarmak için çalışmalarını sürdürüyor ve Rapertuar ekibi olarak bu proje ilgimizi çekti. Bu projeyle ilgili bir içerik hazırlamak ve daha fazla insana ulaştırmak istedik. O rapçiye de, menajerine de yazdık. Bir röportaj olur, bize bilgilerin verildiği ve bizim derlediğimiz bir içerik olur fark etmez, bir şey hazırlamak istiyorduk. Kendisinden hiçbir dönüş alamazken, menajerindense “Daha önce birçok sayfa istedi ama yapmadı, sayfalarla çalışmıyoruz” gibi bir mail aldık. Haliyle konu hakkında da hiçbir içerik yapamadık. Ancak aynı rapçi Twitter’dan Türkiye’deki hip-hop platformlarının böylesine önemli bir projeyi görmezden geldiğini, destek verilmediğini, haberleştirilmediğini söylüyordu. Tabii ki bilmeden konuşmak yanlış ama kendisine NR1 gelse, bu röportajı gerçekleştirirdi diye düşünüyorum.
Hip-hop sanatçılarına tavsiyemiz, halihazırda büyük olan ilgisiz platformları ciddiye almaktansa hip-hop platformlarına destek vermeleri ve büyümeleri için uğraşmaları. Bunu kesinlikle kendimiz için söylemiyoruz, tüm hip-hop platformları adına söylüyoruz. Biz, takipçi sayımız belirli bir seviyeye gelene kadar rapçilerle iletişime geçmekte çok zorlandık çünkü birçoğu kaliteli içeriğe değil, yalnızca kendilerine fayda sağlayıp sağlayamayacağımıza bakıyor. Kalitesiz ve magazine odaklanan, rapçilerin Twitter’dan birbirlerine söyledikleri atarlı lafları paylaşmaktan başka işlevi olmayan, kötü tasarımlara sahip “Türkçe Rap sayfaları”nın bolluğundan, tüm hip-hop platformları aynı kefeye konulup ciddiye alınmıyor maalesef. Eminiz ki, birçok rapçi artık etiketlendiği gönderileri görse ve beğense de paylaşan sayfalara girip içeriğine bakmaya tenezzül etmiyor.
Burada söylemek istediğim, sadece hip-hop platformlarının desteklenmesi değil bu arada. Eğer bir platform diğer müzik türleriyle birlikte hip-hop’a yer veriyorsa ve bunu çıkarcılık için yapmadığı anlaşılıyorsa ona da destek verilsin, ciddiye alınsın. Fakat sadece paraları var ve büyük plazalarda ofis kurdular diye kalitesiz içerikler üreten, hip-hop’ın başarasından nemalanmaya çalışan platformlara değer verilmesinin bu kültüre uyduğunu düşünmüyorum. Bu değer verme meselesini sakın “trapçilerdir onlar, popüler kültür” vs. gibi düşünmeyin. Trap’çisi de boombap’çisi de aynı davranışları sergiliyor.
Verilen ödüller alınmasın mı? Tabii ki alınsın. Ancak neyin çıkarcılık olduğunu, neyin gerçek olduğunu da her zaman farkında olalım. Böyle ödülleri ciddiye alıp destekleyerek, ağzımızın suyu akarak izlediğimiz Grammy gibi törenlere ulaşamayız.
Gazapizm’in “Dayan” parçasındaki şu cümlelerle içeriğimizin sonuna geliyoruz:
“Ödülleri toplar, bu kara çocuklar, ödün neden kopar? Çamurlu ayakkabım, kırmızı halılar. Bas’ıcam tabii ki, aşk olsun.”
