Son birkaç haftanın hem nitelik hem de nicelik adına en doyurucu Release Day’lerinden biri geride kaldı bence.
Da Poet’in 10 yıl aradan sonra yaptığı solo geri dönüş ve Lil Zey’in Luciano ile yaptığı gövde gösterisi Türkiye piyasanın öne çıkan işleriyken, Amerika’da Night Lovell’ın albümü ile J. Cole’un yeni albümü The Off-Season öncesi yayınladığı single’ı benim radarıma giren işlerdi.
Da Poet – Kendini Bul
Son solo albümü Poetika’yı 6 Mayıs 2011’de yayınlayan Da Poet, 7 Mayıs 2021’de Kendini Bul albümüyle döndü. Albümü önümüzdeki hafta içi detaylıca inceleyeceğim ancak şimdilik şunu sormak istiyorum: DP’yi, şöyle sound’ları ve böyle bir albümü özlememiş miyiz? Ben kendi adıma çok memnunum projeden. Bazı düetler ve birkaç küçük detayla sıkıntım var ancak genel manada yıl bittiğinde favori ilk 5’imden dışarı çıkacağını düşünmediğim bir albüm yapmış Da Poet. İncelemede buluşmak üzere.
Trippie Redd – Miss The Rage (feat. Playboi Carti)
Trippie Redd’in Playboi Carti yeni şarkısı Miss The Rage, bir potansiyelin harcanması olmuş bence. Altyapıya bayıldım, tam bir Carti altyapısı. Trippie Redd fena değildi bu altyapıda ama asıl olarak Carti’nin sahası orası. O da Whole Lotta Red’den beri süren formsuzluğunu çok aşamamış duruyor. O nedenle çok ısınamadım parçaya ben.
Luciano – ELMAS (feat. Lil Zey)
Luciano, Ezhel’i nakarata koyduğu Devam şarkısına Türkiye’den aldığı geri dönüşlerden memnun kalmış olacak ki bu kez de Lil Zey ile bir şarkı yaptı. Drill bir altyapı üzerine yapılmış şarkılar arasında benim favorilerimden oldu bile şarkı. Drill altyapı ile Lil Zey’in vokali arasındaki tezatlık epey hoşuma gitti. Luciano da Almanya piyasasından takip ettiğim ender isimlerden. Onun performansı için o kadar olumlu konuşamayacağım ancak Lil Zey parlamış bence.
Night Lovell – Just Say You Don’t Care
Night Lovell enteresan bir sanatçı. Vokali dinlediğim birçok isme göre farklı. Yaptığı dark trap de öyle aman aman tercih edilen bir tarz değil. Bu da onu ayrı bir yere koyuyor elbette dinlediğim sanatçı havuzunda ancak bu albümüyle beraber fark ettim ki ben artık Night Lovell’a o kadar da hype’lı değilim. Çok aynı gelmeye başladı gerçekten bir yerden sonra. Albüm zaten öyle, sonlara doğru farklılaşsa da altyapılar. Lovell’ın genel kariyeri de çok benzer bir çizgide devam ediyor. Yani bundan 5 yıl önce yaptığı bir şarkıyı şu albüme koysak hiç sırıtmaz heralde. Böyle olmamalı bu aslında, sorun da tam olarak bu.
Wegh – Pardon
İlk şarkısını Mamba Crew etiketiyle yayınlayan Wegh, bu hafta dikkatimi çeken isimlerden oldu. Özellikle Silvyo Behmoaras yönetmenliğindeki klibiyle radarıma giren şarkıda Wegh’in ilk verse’te yaptığı işleri epey beğendim. Şarkının künyesine bakınca da işinin en iyileriyle çalıştığını fark ediyorsunuz. Altyapıda Berkay Duman’ın, mix işlemlerinde Can Volkan’ın ve mastering işlemlerinde de Lex Barkey’in yer aldığı Pardon şarkısına bir göz atın derim.
J. Cole – i n t e r l u d e
J. Cole, aslında albümü direkt single’sız şekilde yayınlamayı düşündüğünü ancak sonradan fikir değiştirdiğini belirttiği bir tweet paylaştı. Açıkçası çok da gerek yoktu bence. Zaten “i n t e r l u d e” yani albüme bir ara olarak tasarlanan şarkıyı albüm öncesi paylaşmak ne kadar mantıklı bir karar bilemedim. Albüm için benim gayet harlı bir beklentim vardı, bu şarkı sonrası artma veya azalma olmadı bunda. Cole severler için de durumun benzer olduğu kanaatindeyim. Tabii J. Cole’u çok özlemişim, bunu da söylemem lazım. Albümü bekliyoruz heyecanla bundan sonra.
Yung Ouzo – Agalar
Yung Ouzo her zamanki gibi belli aralıklarla üretmeye devam ediyor. Alışılagelen şekilde Nushadow prodüktörlüğünde yayınlanan şarkı, Ouzo’nun son dönemdeki işlerini beğenen biri olarak benim çok hoşuma gitmedi doğrusu. Prodüksiyon, mix-mastering işleri tabii ki belli bir seviyenin üzerindeydi ancak Ouzo’nun bıkkın şekilde tanımlayabileceğim vokali ve flow’u beni çok çekmedi doğrusu. En azından nakaratın biraz daha canlı okunmasını tercih ederdim ben kendi adıma.
Monoman & Cash Flow & Anıl Piyancı – Etrafta Dolanma
Monoman ve Cash Flow, yakında yayınlanacak ortak EP’leri Fi Tarihi öncesi ilk single olan Anıl Piyancı düetli Etrafta Dolanma’yı animasyon müzik videosuyla beraber yayınladı. Anıl Piyancı’yı epeydir bu kadar sert bir verse ile görmemiştim bu hoşuma gitti öncelikle. Monoman ve Cash Flow da zaten sert devam ediyor, altyapı da buna uygun hazırlanmış. Genel manada bu hafta en beğendiğim şarkılardan oldu. Tek beğenmediğim kısım, nakaratta Monoman’ın adlib’leri gereksiz olmuş. Rahatsız etti onlar biraz.
Isaiah Rashad – Lay Wit Ya (feat. Duke Deuce)
Geçtiğimiz yıl TDE’nin başlattığı bir seride yayınladığı özensiz tekliyi saymazsak, Isaiah Rashad 2016 yılında yayınlanan The Sun’s Trade albümünden beri herhangi bir iş yayınlamamıştı. TDE’nin de 1 haftadır isim vermeden hype’ladığı iş sonrası duyurulan bu şarkı içi benim beklentilerim epey fazlaydı. Belki de beklentilerimi bu kadar yükseltmenin sonucu olarak şarkıya çok ısınamadım şu anlık. Kapak, estetik tasarım vs. çok iyi TDE standartında alıştığımız gibi. Altyapı da gayet iyi aslında ama birkaç kere döndürmem lazım sanırsam.
Asil – Tut
Asil beni bu hafta en çok şaşırtan isimlerden oldu. Son birkaç işinde iyiden iyiye arabeske bağlayan Asil, Tut şarkısı ile içinden bir anda Yung Kafa & Kücük Efendi çıkardı. Gerçekten epey şaşırdım şarkıyı duyduğumda, bir o kadar da beğendim. Zaten Yung Kafa & Kücük Efendi çok sevdiğim bir müzik icra ediyor, Asil’in de benzer vokal kullanması direk olarak kaptı beni.
Russ – SMALL TALK
Bu şarkıyı aslında bu yazıya alacak kadar beğendiğimi söyleyemem ancak Russ, bu şarkıyla beraber her hafta şarkı yayınlayacağı bir döneme girdi ve bu durum da benim baya ilgimi çekti açıkçası. Russ konuyla alakalı yaptığı açıklamada “Ben müzik yapıyor ve yayınlıyorum. İşim bu. Instagram sonrası müzik piyasası çok bozuldu. İnsanlar şarkıları çok dinlensin diye etkileşim kasmaya çalışıyor ve bu durum benim hiç hoşuma gitmiyor.” minvalinde şeyler söyledi. Katılın veya katılmayın, bence çok takdir edilesi bir hareket.
Lvbel C5 – Andale
Lvbel’ın yeni teklisi Andale; klibi, kapak tasarımı, altyapısıyla bu hafta hoşuma giden işlerden oldu. Fark ettiyseniz vokali beğendiğim elementler arasında saymadım çünkü Lvbel’ın kelime sonlarını tiz şekilde olduğu vokal tekniği benim pek hoşuma gitmedi şahsen.
Ege Çubukçu – ASTRAL
Ege Çubukçu, BADD’ trip ile güzel bir dark, slow kanal yakaladı ancak bana kalırsa artık biraz farklı şeylere yönelmesi lazım artık. Bu şarkı iyi mi? İyi. Dinlenir mi? Evet. Ancak cepten yediği kredisi birkaç şarkı sonra tükenebilir en azından benim nezdimde. Benim gibi düşünenler dinleyicileri de vardır diye düşünüyorum.
