Bildiğiniz üzere Pop Smoke‘un 2. stüdyo albümü Faith, 2019’da hayatını kaybeden rapçinin doğum gününden 4 gün önce yani 16 Temmuz’da yayınlanmıştı. Albüm üzerine değerlendirme yapmaya yetecek kadar dinleme yaptım ve bolca Shoot for the Stars, Aim for the Moon kıyası içerecek yazımla karşınızdayım.
Hatırlatmak gerekirse; Shoot for the Stars, Aim for the Moon albümünün arka plandaki işleri 50 Cent tarafından ele alınmış ve albüm, genel manada çok iyi eleştiriler almıştı. Ülkemizdeki Vio örneği ve Pop Smoke’un ölümünden sonraki kariyerine bakıldığı zaman “posthumous” bir kariyeri yönetmek gerçekten çok zor. Pop Smoke’un menajeri Steven Victor, ilk albümde elbette ki 50 Cent’in de büyük yardımlarıyla süreci harika yönetti ancak -bana ve birçok eleştirmene kalırsa- Faith albümünde özellikle işin PR ve albümün doğallığı konusunda biraz bocaladı.
Deluxe versiyonun 2 kez yayınlanması ve Dior parçasının 7. kez push’lanmasına gelmeden önce albümün yayınlanma sürecine değinmek istiyorum biraz. Pop Smoke’un listelerde ve hayran tabanında harikalar yaratan debut stüdyo albümü Shoot for the Stars, Aim for the Moon sonrası artık yeni bir işinin yayınlanma zamanı gelmişti. Menajeri Steven Victor tarafından 4 Haziran 2021’de Pop’ın 2. stüdyo albümünün yolda olduğu açıklandı. Tracklist duyurusu gerçekten enfesti, belki de albüm PR’ı boyunca yapılan en doğru işti. Pop Smoke’un resmi web sitesinde hazırlanan bir animasyon ile “kazı kazan” benzeri bir sistem hazırlanmıştı ve albümde Pop Smoke’a eşlik edecek sanatçıları bu yolla öğreniyordunuz. Albümün ismi daha önce “Pop Smoke” olarak duyurulsa da gelen tepkiler sonrası Pop’ın kaşının üzerindeki dövme olan “Faith” şeklinde değiştirildi. Albümün tracklist’inin duyulmasıyla beraber Kanye West, Pusha T, Rick Ross, The-Dream, 42 Dugg, 21 Savage, Takeoff, Lil Tjay, Swae Lee, Future, Chris Brown, Dua Lipa, Pharrell, Kid Cudi, Anuel AA, Quavo ve Kodak Black’ten oluşan kadro kağıt üzerinde gayet iyi gözüküyordu. En yoğun eleştiri alan Dua Lipa düeti bile Pop Smoke’un arabada Dua Lipa dinlerkenki videosundan sonra bir mantığa oturdu.
Prodüksiyon ve düetlerdeki özensizlik
Tracklist’teki asıl falso Pop Smoke ile bir araya geldiğinde yenilmez bir ikili oluşturan 808MeloBeats’e çok çok kısıtlı şans tanınmış olmasıydı. Pop ile Dior, Welcome to the Party, GATTI gibi hit’lere imza atan Melo’nun bu albümde böylesine az olması soru işaretiydi. Albüm yayınlandıktan sonra birçok dinleyen gibi benim de eleştirilerim gerçeğe dönüştü ve albüm, beklentilerin altında kaldı. İyi şarkılar var mı? Elbette. Ancak Shoot for the Stars, Aim for the Moon’a kıyasla adeta bir “çorba” dinledik desem yeridir. Tam olarak emin değilim ancak toplam süre olarak bakıldığında düetler, Pop Smoke’un önünde bile yer alıyor olabilir. Bu zaten çok eksi bir durum. Birçok düetin de Pop Smoke ile alakasız olduğunu, yalnızca isimleri göz önünde tutularak albüme alındığını düşünüyorum. Albüm içinden yayınlanan ilk müzik video Mr. Jones’u ele alırsak, orada tam tersi bir durum var. Öyle güzel çekim açıları, öyle doğru efektler kullanılmış ki bilmesem Pop Smoke ve Future klibi yan yana çekmiş sanardım.
Bu albüm harmonisiyle alakalı eleştirilerimi rahatlıkla dile getirebiliyorum çünkü böyle hisseden tek kişi değilim. Pop Smoke’un en yakın arkadaşları da albüm ile alakalı onlara hiç danışılmadığını, albümün varlığından dahi diğer herkesle aynı anda haberlerinin olduklarından bahsetti. Hatta Pop Smoke’un en yakın arkadaşı olan bilinen Mike Dee, albümün yayınlanmasının ardından “Albümün çıkacağından neden kimseyi haberdar etmediğimi soranlara şunu söylemeliyim ki ben de duyurusu yapılana kadar albümden habersizdim. Projenin hiçbir adımına dahil olmadım. Zaten albüm de O’nun istediği şekilde yapılmadı. Albüm için üzgünüm, çünkü biliyorum ki O, böyle olmasını istemezdi. Ancak yine de ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz. Dinlenme sayıları için saldırın!” şeklinde mesajların yer aldığı Instagram story’leri paylaştı.
Albüm için yapılan gereksiz fazla PR
Özellikle Amerika rap piyasasında albümlerden kısa bir süre yayınlanan deluxe albümler son dönemde oldukça popüler. Pop Smoke’un Faith albümünde de bu durum farklı olmadı. Ancak şöyle bir fark oldu ki; Faith’in deluxe versiyonunda 4 yeni şarkı vardı ve Pop’ın menajerleri deluxe’a hazırlıksız yakalandıklarını kabul edip yeni bir deluxe yayınlayacaklarını duyurdu. 1 hafta sonrasında gelen yeni deluxe’ta Pop Smoke’un en viral şarkılarından Dior da vardı ve bu, Dior’un (single, mixtape içi, albüm içi vs.) tamı tamına 7. farklı kez yayınlanmasıydı. Sırf, albümün stream sayılarının artması ve bunu daha sonra bir başarı olarak sunmak adına yapılan bu hamle artık bence PR’ın suyunu çıkartmaktır.
Sonuç olarak; Pop Smoke’un işlerini -ihtiyacı olmadığı halde- bu kadar zorlayarak PR’ını yapmak kendi adıma beni dinlemekten soğutan bir detay oluyor. Böyle bakıldığı zaman 50 Cent; Shoot for the Stars, Aim for the Moon sürecinde büyük iş becermiş. O albümdeki düet seçimleri, şarkıların harmonisi dönüp bakıldığında ve Faith ile kıyas yapıldığında gerçekten fersah fersah önde. Ne diyelim, Steven Victor önümüzdeki süreçte daha doğal bir PR süreci ilerletir umarım.
